بشر (Beaker) یکی از ظروف و شیشه آلات آزمایشگاهی  پرکاربرد آزمایشگاه است که به شکل استوانه ی شیشه ای مدرج با کف تخت و از جنس بروسیلیکات 3.3 می باشد که دارای یک لبه (spout) روی دهانه برای ریختن آسان تر مایعات است.

بشرها ممکن است برای اینکه مواد داخل آنها آلوده نشوند و یا از بین نروند با یک شیشه ساعت پوشیده شوند. بشرها معمولاً با استفاده از خطهایی که بر روی آنها کشیده شده‌است درجه بندی می‌شوند. برای نمونه یک بشر ۲۵۰ میلی‌لیتری ممکن است به درجه‌های ۵۰، ۱۵۰، ۲۰۰ و ۲۵۰ تقسیم بندی شده باشد. این درجه بندی ممکن است در بشرهای گوناگون متفاوت باشد.

تفاوت بشر با ارلن در عمود بودن دیواره‌های آن است در صورتی که در ارلن دیواره‌ها مایل است. بشرها بیشتر در شیمی عمومی استفاده می‌شوند.

بشرها دارای حجم و دقت درجه بندی مشخص هستند و در دو نوع فرم بلند و فرم کوتاه ساخته می شوند. 

از بشر برای کاربرهای گوناگونی مانند : برداشتن حجم معینی از مایعات، گرم کردن محلول ها، حل کردن مواد و  تهیه‌ محلول ها، انتقال محلول، رسوب گیری، تهیه مواد، همزدن، مخلوط کردن و یا گرم کردن مایعات ، تبخیر ،گرم كردن،صاف كردن در آزمایشگاه استفاده می شود.

بشرهای پیرکس برای حرارت دادن محلولها در کوره یا روی شعله آتش استفاده می‌شود. در آزمایشهایی که نیاز به هم زدن باشد، بشر به دلیل ساختار ویژه خود، ظرف آزمایش مناسبی است زیرا ظروف آزمایشگاهی دیگر مانند ارلن یا بالون بدلیل گردن نسبتاً باریک برای این کار مناسب نیستند.

بشرهای پلاستیکی معمولا برای برداشتن مایعات و ریختن آنها به درون ظرفهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. بشرهای شیشه‌ای هم به منظور برداشتن مایعات و هم در آزمایشهایی که نیاز به حرارت نباشد به عنوان ظرف واکنش بکار می‌روند. به عنوان مثال در آزمایشهایی مانند PH متری ، پتانسیومتری و تمام آزمایشهایی که نیاز به گذاشتن الکترود در داخل محلول می‌باشد بشر به دلیل دهانه گشادی که دارد و کاربرد آسان ، استفاده می‌شود.