فهرست مطالب
1- بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریه
برپایه ی پژوهش ها، مخلوط چای سیاه و زعفران در عضله ی صاف زنجیره ی تراشه ی خوکچه ی هندی اثر تحریکی نسبتاً قوی بر گیرندهای بتا – 2 آدرنرژیک و اثرات آنتاگونیستی غیررقابتی بر روی گیرنده های هیستامینی H1و گیرنده های موسکارینی دارد. زعفران بر تراشه ی جدا شده ی خوکچه ی هندی اثر اتساعی نسبتاً قوی داشت که هم سطح و حتی فراتر از تئوفیلین (دارویی برای بیماران مبتلا به آسم،آمفیزم و برونشیت) بود.
سافرانال تا اندازه ای سبب ساز اثر اتساعی زعفران است. سافرانال بر خوکچه ی هندی اثر ضدسرفه دارد ولی کروسین فاقد چنین اثری است. اثربخشی مصرف یک فرمولاسیونِ حاوی زعفران(مخلوط 1 گرم زعفران و 300 گرم عسل) در درمان پنومونی(سینه پهلو) با دوز 1 تا 3 میلی لیتر روزانه دو مرتبه همراه با درمان استاندارد برای مدت 3 ماه در گروهی از کودکان 2 تا 12 سال با گروهی دیگر از کودکان مبتلا به پنومونی تحت درمان استاندارد، مقایسه شد.
نتایج نشان داد که کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل زودتر درمان شدند و تا 6 ماه بیماری آنها عود نکرد. پس این فرمولاسیون در کودکانِ مبتلا به پنومونی نقش درمان کننده و پیشگیرنده داشته است.
2- ضد افسردگی
پژوهشی تأیید می کند که مصرف کپسول های 15 گرمی عصاره ی زعفران(حاوی عصاره ی خام 350-300 میکروگرم سافرانال) دو بار در روز و به مدت هشت هفته در افراد افسرده، به کاهش علائم افسردگی این افراد کمک می کند. تأثیر مصرف این مقدار زعفران، مشابه مصرف داروی فلوکستین (داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین) است. مخلوط چای سیاه و زعفران در افزایش شادی و نشاط نقش بسزایی را ایفا می کند.
براساس پژوهش های یک گروه تحقیقاتی، مصرف روزانه 80 میلی گرم عصاره ی زعفران اثرات بالینی ضد افسردگی بارزی در مقایسه با دوزهای کمتر دارد. برابری یـا برتـری تأثیر آن در مقایسه با داروهای ضد افسردگی فلوکستین، ایمـی پـرامین و پلاسـبو گزارش شده اسـت. در این پژوهش، کارآزمایی دوسوکر کنترل شده، روی شصت بیمار مبتلا به افسردگی خفیف و متوسط به مدت شش هفته انجام شد.
بیماران به طور تصادفی به دو گروه «مصرف روزانه 40 میلیگرم زعفران و مصرف روزانه 80 میلیگرم زعفران» تقسیم شدند. یافته ها نشان داد که زعفران در هر دو گروه مؤثر بود اما در گروهی که روزانه 80 میلیگرم زعفران دریافت می کردند اثرات بالینی ضد افسردگی، بارزتر بود که از نظر آماری تفاوتِ معناداری است.
3- بهبود عملکرد قلب و عروق
براساس پژوهش ها، مصرف 50 میلی گرم عصاره ی زعفران دو بار در هفته به مدت شش هفته اکسیداسیون LDL را در افراد سالم و مبتلا به بیماری عروق کرونر کاهش می دهد. همچنین در پژوهشی دیگر، تزریق کروستین به خرگوش های تغذیه شده با رژیم کلسترول بالا، میزان کلسترول را به نصف کاهش داد و مانع از ابتلا به آترواسکلروز(تصلب شرایین) شد.
برپایه ی این پژوهش ها عصاره ی زعفران، جریان خون و عملکرد قلب و عروق را تنظیم می کند، مصرف این عصاره از تشکیل لخته ی خون در بدن جلوگیری می کند. پژوهش روی موش های صحرایی نشان داد که زعفران اثر چشمگیری بر حفظ همودینامیک و عملکرد مناسب بطن چپ دارد. برپایه ی پژوهشی دیگر، کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در موش های تحت درمان با زعفران، در مقایسه با گروهی که ایزوپروتونرول دریافت کرده بودند به طور چشمگیری کاهش یافت. این یافته های بافت شناسی اثر زعفران بر بخش هایی از قلب را تأیید می کند.
4- کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی
نتایج یک پژوهش نشان داد، مصرف مکملِ زعفران، دو بار در روز به میزان 15 میلی گرم در طول 2 دوره قاعدگی، علائم سندروم قبل از قاعدگی را به میزان چشمگیری کاهش می دهد. همچنین مصرف زعفران از علائم سندروم قاعدگی می کاهد. برهمین اساس، مصرف روزانه 30 میلی گرم عصاره ی زعفران ازعلائم و دردهای قاعدگی می کاهد. مصرف این گیاه به طور چشمگیری علائم و مشکلات احساسی و رفتاری مرتبط با سندروم قاعدگی را هم، کم می کند. مخلوط چای سیاه و زعفران به دلیل اینکه طبع گرمی دارد، در تسکین دردهای قاعدگی بسیار موثر است.
5- افزایش میل جنسی
در پژوهشی، که در مجله ی علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی زنجان منتشر شد؛ سطح سرمی FSH، LH و تستوسترون در گروهی از موش ها که در هر 48 ساعت، 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم عصاره ی زعفران دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که عصاره ی زعفران باعث افزایش سطح سرمی گنادوترپین های هیپوفیز پیشین می شود. به دنبال آن در اثر افزایش LH و FSH سطح سرمی تستوسترون هم افزوده می شود. چای سیاه و زعفران در تثویت میل جنسی مخصوصا برای آقایان بسیار تاثیر گذار می باشد.
6- بهبود عملکرد کبد
پژوهشی نشان می دهد، مصرف روزانه 100 میلی گرم مکمل زعفران، به مدت شش هفته غلظت IgM (نوعی آنتی بادی، که در پاسخ دهی ایمونولوژیکی به عفونت هایی مثل هپاتیت ترشح می شود.) و تعداد سلوهای بازوفیل را کاهش می دهد. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت، سطح IgM بالاست. مصرف عصاره ی زعفران غلظت IgG (آنتی بادیIgG در موقع جواب دادن به یک آنتی ژن محلول ظاهر می شود) و تعداد مونوسیت ها را هم، افزایش می دهد.
.