فهرست مطالب
آرتروز رماتیسمی در سنین نوجوانی شامل تورم دردناک مفاصل است که معمولاً قبل از ۱۶ سالگی شروع می‌شود.
علائم این بیماری ممکن است در کودکان یا حتی در نوزادان نیز ظاهر شود.
حدوداً از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ نفر به آرتروز مبتلا می‌شود. آرتروز رماتیسمی نوجوانان شایعترین نوع آرتروز در بین کودکان است.
اکنون اکثر پزشکان این بیماری را آرتروز خودبخود یا JIA می‌نامند. یکی از عوامل بیماری همین خودبخودی بودن آن است که همچنان ناشناخته باقی مانده است. در حالی که پزشکان فکر می‌کنند JIA بیماری است که بدن خود با آن مقابله می‌کند، به این معنی که وقتی بدن به بافت سالم حمله می‌کند اتفاق می‌افتد ، آنها نمی دانند که چرا برخی از کودکان به این بیماری مبتلا شده‌اند.
در این مقاله با علائم، علل و این بیماری آشنا خواهید شد.
علائم
علائم شایع JIA شامل درد و سفتی در مفاصل است.
علائم JIA بسته به نوع آن متفاوت است.
با این حال ، شایع ترین علائم شامل موارد زیر هستند:
- درد مفاصل: درد آرتروز ممکن است بدنبال آسیب دیدگی بدتر شود یا حتی پس از بهبود آسیب دیدگی، تداوم یابد. بسیاری از کودکان گزارش می‌کنند که در هنگام صبح، میزان درد آنها شدیدتر است و به مرور زمان بدتر می‌شود و به طور معمول بر روی مفاصل هر دو طرف بدن تأثیر می‌گذارد.
- مشکلات سلامتی چشم: اگرچه التهاب و سایر عفونت‌های چشم در کودکان شایع است، اما کودکان مبتلا به JIA در برابر مشکلات مزمن و شدید چشم آسیب پذیر هستند. این بیماری ممکن است التهاب یا عفونتی را در چشم آنان ایجاد کند که بهبود نمی‌یابد.
- خستگی غیر قابل توجیه: کودکان مبتلا به JIA حتی اگر خواب کافی داشته باشند، ممکن است به صورت مزمن خسته به نظر برسند یا انرژی کمی داشته باشند.
- اشتهای ضعیف: برخی از کودکان مبتلا به JIA بسیار کم غذا می‌خورند یا غذاهایی را که قبلاً از آنها لذت می‌بردند دیگر میل به خوردن آن ها ندارند و منجر به کاهش وزن می شود.
- تب یا جوش: برخی از کودکان مبتلا به JIA تب داشته یا جوش می‌زنند. در صورت مریض نبودن نیز ممکن است تب داشته باشد.
- مفاصل سفت: مفاصل و کمر ممکن است نسبت به حالت عادی کمتر خم شوند و انجام برخی حرکات ممکن است باعث آسیب شده یا حتی امکان انجامشان وجود نداشته باشد. سفتی معمولاً در صبح بدتر است.
- تورم یا قرمزی: آرتروز التهابی در مفاصل است که می‌تواند منجر به تورم یا قرمزی در اطراف مفاصل دردناک شود. التهاب همچنین در تاندون‌ها و رباط‌ها که به استخوان متصل می‌شوند، رخ می دهد.
راهنمای خرید تجهیزات پزشکی خانگی: خرید جوراب واریس و خرید دستگاه بخور سرد
انواع آرتروز روماتیسمی
پزشکان JIA را بسته به اینکه چه تعداد و چه مفاصلی را تحت الشعاع قرار می‌دهد و شدت علائم و پادتن‌هایی که سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌کند، به چندین زیر گروه طبقه‌بندی می‌کنند.
- Oligoarticular JIA: که بیش از چهار مفاصل را درگیر نمی‌کند و معمولاً مفاصل بزرگ مانند: مچ پا یا زانو را در پی دارد. کودکان مبتلا به این نوع آرتروز در صورت مثبت بودن پادتن های ضد هسته‌ای (ANA) در مقابل التهاب چشم آسیب پذیر هستند.
- Polyarticular JIA، که تعداد پنج یا بیشتر از مفاصل را دربرمیگیرد. علائم اغلب در دست و پاها ظاهر می‌شود و به طور معمول در هر دو طرف بدن تأثیر می‌گذارد. در زنان شایع تر از مردان است.
- JIA سیستمیک، که بیماری خاموش نیز نامیده می‌شود ، جدی‌ترین و کمترین نوع است. حداقل یک مفصل را تحت تأثیر قرار داده و باعث ایجاد التهاب در اندام‌هایی مانند: طحال و کلیه‌ها می‌شود.
- آرتروز psoriatic جوانی، آرتروزی است که به بیماری خود ایمنی پسوریازیس پیوند می‌زند، که باعث ایجاد جوش دردناک و پوسته پوسته می‌شود. برخی از کودکان از چند سال قبل علائم آرتروز psoriatic را نشان می‌دهند که به طور معمول بر انگشتان دست، انگشتان پا، مچ دست، زانو و مچ پا تأثیر می‌گذارد.
استفاده از مچ بند و زانوبند طبی کمک بسیاری به درمان این بیماری می‌کند.
- JIA مربوط به آنتی بیوتیک، که باعث درد در جایی می شود که استخوان ها به بافت پیوندی مانند رباط ها یا تاندون ها متصل می شوند. به طور معمول زانوها ، پا و باسن را تحت تأثیر قرار می دهد. گاهی اوقات آرتروز اسپوندیل نامیده می شود و در پسران بین سنین ۸ تا ۱۵ سال. شایع تر است.
- JIA متمایز نشده، در هیچ یک از دسته های فوق نمی‌گنجد و باعث ایجاد علائم سازگار با دو یا چند زیرگروه JIA می‌شود.
دلایل
کودکان مبتلا به آلرژی به احتمال زیاد به JIA مبتلا هستند، زیرا آلرژی می‌تواند باعث فعال شدن ژن‌ها برای آرتروز شود. استفاده از دستگاه نبولایزر توصیه پزشکان برای درمان آلرژی است.
اکثر تحقیقات نشان می‌دهد که JIA یک بیماری خود ایمنی است. اختلالات خود ایمنی وقتی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن حمله‌ای را به بافت سالم انجام دهد، گویی این یک عفونت است. در JIA، سیستم ایمنی بدن به بافت مفاصل حمله می‌کند.
ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی ممکن است تعیین کند که چه کسی به JIA مبتلا می‌شود.
کودکان مبتلا به JIA ممکن است ژن هایی را که آنها را از نظر احتمال مبتلا مستعد هستند با خود داشته باشند، سپس علائمی را در اثر یک عامل تحریک مانند: ویروس یا آسیب به وجود آورند.
یک تجزیه و تحلیل در سال ۲۰۱۶ نشان داد که کودکان مبتلا به آلرژی به احتمال زیاد به JIA مبتلا هستند. آلرژی ممکن است به نوعی باعث فعال شدن ژن‌های آرتروز شود، یا ژن‌هایی که کودکان را به آرتروز مستعد می‌کند ممکن است مشابه مواردی باشد که باعث آلرژی می‌شوند.
برخی از انواع JIA بیشتر در کودکان در سنین خاص اتفاق می‌افتد. تفاوت اصلی بین آرتروز نوجوان و بزرگسال در این است که آرتروز نوجوانان گاهی به خودی خود از بین می‌رود یا در بزرگسالی بهتر می‌شود.
آرتروز نوجوانان مسری نبوده و در حال حاضر غیرقابل پیشگیری است.
تشخیص
پزشکان نمی‌توانند از هیچ آزمایشی برای تشخیص JIA استفاده کنند. درعوض، آنها برای تأیید تشخیص از ترکیبی از علائم و آزمایش استفاده می‌کنند.
برای کمک به آنها در تشخیص دقیق، پزشک ممکن است موارد زیر را انجام دهد:
- پرونده پزشکی کاملی را برای ارزیابی میزان درد و التهاب مزمن در نظر بگیرید.
- برای بررسی علائم ANA، فاکتور روماتوئید و نشانگرهای التهابی، که می‌تواند یک بیماری خود ایمنی باشد، نمونه خون تهیه کند.
- پزشک همچنین ممکن است آزمایش خون دیگری را انجام دهد تا بتواند عفونت‌ها و سایر علل احتمالی درد مفاصل را بررسی کند.
- عکس برداری رادیولوژی برای بررسی استخوان و عضله‌ها
- arthrocentesis انجام دهد، که در آن مقدار کمی مایع مفصل با استفاده از یک سوزن برداشته می‌شود.
درمان
درمان جسمی می‌تواند باعث کاهش درد مزمن مفاصل شود.
بسیاری از راهکارهای درمانی می‌توانند به کاهش علائم JIA کمک کنند. برخی از آن ها را اینجا آورده‌ایم:
- تغییر سبک زندگی: ورزش زیاد و حفظ وزن سالم ممکن است به کاهش دردها کمک کند.
گرفتن رژیم‌های غذایی خاص یا پرهیز از برخی از غذاها باعث تسکین درد برخی از کودکان می‌شود.
- داروهای ضد درد: داروهایی مانند: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) می‌توانند به کاهش درد مفاصل و التهاب کمک کنند، اما نباید تنها روش درمانی باشند.
- کورتیکواستروئیدها: این داروهای تجویزی، که شامل تریامسینولون هگزاستونید (آریستوسپان) هستند که می‌توانند شدت درد و التهاب را کاهش دهند.
با این حال ، پزشکان ممکن است به دلیل عوارض جانبی آنها که شامل سرکوب رشد، افزایش وزن، کاهش حجم استخوان و آب مروارید است، استفاده از این استروئیدها را توصیه نکنند.
- داروهای بیولوژیک: این داروهای خاص باعث کاهش پاسخ التهابی بدن می‌شوند و به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند.
پزشکان اکنون این موارد را زودتر از این بیماری تجویز می‌کنند و اغلب آنها را با بیماری اصلاح داروی ضد ویروس (DMARD) یکجا تجویز می‌کنند.
- فیزیوتراپی یا کاردرمانی: این روش‌های درمانی می‌توانند درد مزمن را کاهش دهند، به کودکان کمک می‌کنند تا به روش‌هایی که مفاصل آسیب نمی‌بینند حرکت کنند و از آسیب بیشتر مفاصل جلوگیری می‌کنند.
برخی افراد سعی در استفاده از داروهای جایگزین یا مکمل مانند طب سوزنی دارند. برای به دست آوردن بهترین نتیجه، از این روش‌های درمانی جایگزین فقط با تأیید پزشک و هرگز به عنوان جایگزینی برای معالجه پزشکی استفاده نکنید.
ضروری است که درمورد عوارض جانبی درمان به پزشک بگویید. برخی از کودکان قبل از اینکه کاری انجام شود، باید چندین ترکیب درمانی را امتحان کنند.
پیش بینی
پزشکان نمی‌دانند چگونه آرتروز نوجوان را درمان کنند. با این حال، بسیاری از کودکان مبتلا به این بیماری در دوره بهبودی قرار می‌گیرند، به این معنی که علائم بیماری متوقف می‌شود. امکان بازگشت علائم حتی پس از بهبودی نیز وجود دارد.
تخمین‌های رکود متفاوت است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که کودکان مبتلا به JIA را به مدت ۳۰ سال دنبال کرده بود، نشان داد که ۵۹٪ از علائم در ۳۰ سالگی در حال بهبودی بدون دارو بودند. ۷٪ با دارو در حال بهبودی بودند، در حالی که ۳۴٪ هنوز JIA فعال داشتند.
هیچ راهی برای پیش بینی اینکه چه کسی درمان خواهد شد و چه کسی نخواهد شد وجود ندارد.
با وجود مراقبت‌های جامع و حساس پزشکی، اکثر کودکان می‌توانند درمانی را پیدا کنند که علائم آنها را مدیریت کند و به آنها اجازه دهد زندگی کامل و راحت را طی کنند. بسیاری دریافتند که آرتروز در رسیدن به بزرگسالی روی آنها تاثیری ندارد.
منبع: MedicalNewsToday
