فهرست مطالب
سرخک که به سرخجه نیز معروف است، عفونت ویروسی است و یکی از مسری‌ترین بیماری‌های عفونی در جهان است.
این بیماری با علائمی شبیه به سرماخوردگی و دانه‌های قرمزرنگ مشخص می‌شود.
طبق گزارشی که در مجله لنست منتشر شد: بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰، شیوع جهانی سرخک تا %۶۶ کاهش یافت و مرگ و میر ناشی از این بیماری نیز تا %۷۴ کاهش یافت. کمتر از دو دهه قبل، سرخک به خاطر واکسن تقریباً در ایلات متحده نابود شد.
اما اخیراً، این ویروس دوباره زنده شده است. در سطح جهان، تعداد موارد مبتلا به خاطر تردید در استفاده از واکسن به %۳۰ رسیده است.
طبق گزارش دکتر دیپا ماکاندان، متخصص بیماری‌های عفونی کودکان در مرکز پزشکی دانشگاه تولدو در اوهایو، بیش از ۷۶۰ مورد سرخک بین ۱ ژانویه تا ۳ می سال ۲۰۱۹ در ایالات‌متحده گزارش شدند.
طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC)، این مقدار ۳۷۲ مورد بیشتر از کل سال ۲۰۱۸ و ۱۲۰ مورد بیشتر از کل سال ۲۰۱۷ بوده است.
این بیماری تا چه حد مسری است؟
سرخک ناشی از موربیلی ویروس سرخک، ویروسی از خانواده پارامایوکسوویروس است.
بر اساس گزارشات مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها، ویروس سرخک در مخاط بینی و گلوی فرد آلوده مستقر می‌شود.
زمانی که فرد مبتلا به سرخک، سرفه، عطسه یا بازدم ویروسی کند، این ویروس در هوا آزاد شده و می‌تواند وارد بدن افراد دیگر شود.
مانکادان به Live Science گفت: “این ویروس برای مدت‌زمان زیادی در هوا می‌ماند.” “کافی است فردی در اتاق باشد، تا به‌راحتی این ویروس را دریافت کند.
حتی پس از ۲ ساعت بعد از اینکه فرد آلوده اتاق را ترک کرده باشد، این ویروس منتقل می‌شود.”
در واقع، این ویروس فوق‌العاده مسری است.
%۹۰ افرادی که واکسن نزده باشند، اگر در فضای مشترکی با افراد آلوده قرار گیرند، مبتلا می‌شوند.
دکتر جنیفر لیتر، متخصص بیماری‌های عفونی کودکان در دانشگاه سلامت لانگان در نیویورک بیان کرد: “دلیل دیگر انتقال بسیار مؤثر این ویروس، نشانگرهای سرخک، دانه‌ها هستند که چند روز پس از اینکه فرد مبتلا شد، ظاهر می‌شوند.
درنتیجه، فرد بیمار می‌تواند چند روز قبل از ظاهر شدن بیماری، این ویروس را در هوا پخش کند.
دوره مسری این بیماری حدود ۴ روز قبل و ۴ روز پس از ظاهر شدن دانه‌ها طول می‌کشد.
طبق بررسی سال ۲۰۱۹ که در مجله بیماری‌های عفونی در حال ظهور منتشر شد، فرد مبتلا به سرخک می‌تواند بین ۵ تا ۱۸ فرد واکسینه نشده را آلوده کند.
با بهترین محصولات مدکده آشنا شویم: تشک مواج و بالش طبی
علائم و تشخیص سرخک
دکتر آیلین مارتی، پروفسور بیماری‌های عفونی در دانشگاه بین‌المللی فلوریدا، کالج پزشکی هلبرت ورتهایم در میامی است.
او بیان کرد: بیشتر موارد مبتلا به سرخک، علائمی مانند سرخ شدن بدن، آبریزش بینی، چشم‌های قرمز، تب بالا و لکه‌های سفید ریز را اطراف دهان نشان می‌دهند.
مادامی‌که این بیماری پیشرفت می‌کند، دانه‌های قرمزرنگ ظاهر می‌شوند. این دانه‌ها عموماً مانند لکه‌های بزرگ، پهن و قرمز روی پوست هستند.
طبق گفته کلینیک مایو: برای آزمایش سرخک، دکتر بیمار را از نظر علائمی مانند: دانه‌های درون دهان و لکه‌های روی پوست معاینه می‌کند. اگر شک داشته باشد، ممکن است تست خون انجام دهد تا آلودگی را تشخیص دهد.
درمان و بهبودی
تقریباً تمامی موارد مبتلا به معالجه پزشک نیاز دارند.
مارتی به Live Science گفت: “این بیماری است که عوارض آن مشابه است.
عوارضی مانند عفونت گوش (عفونت حاد گوش میانی)، اسهال و کم‌آبی، ذات‌الریه، آماس مخ و حتی مرگ.”
کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند. بر اساس گزارش کلینیک مایو، بیماری سرخک، جان ۱۰۰۰۰ نفر را در یک سال گرفت، که اکثر آن‌ها زیر ۵ سال بودند. زنان باردار و افرادی که مشکل سیستم ایمنی دارند نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
هیچ داروی خاصی برای درمان سرخک وجود ندارد. پزشکان تنها علائم را درمان می‌کنند.
مارتی گفت: “این بدان معنا است که ما ضد تب (مانند استامینوفن) را برای راحتی و کنترل تب و رطوبت در بیمارانی با مشکلات دستگاه تنفسی (درمان آسم و بیماری های تنفسی با نبولایزر) تجویز می‌کنیم.”
مارتی افزود: برخی متخصصان اطفال از ریباون که یک داروی ضدویروسی برای معالجه ذات‌الریه شدید ناشی از سرخک است استفاده می‌کنند.
اگرچه مجوز این کار در امریکا برای درمان سرخک وجود ندارد.
طبق گزارشات کلینیک مایو: برای محافظت از افرادی که در معرض ویروس قرار دارند اما واکسینه نشده‌اند، دکتر احتمالاً واکسیناسیون پس از مواجهه با ویروس را تجویز می‌کند.
اثر واکسن در سرخک
اگر در طول ۷۲ ساعت پس از مواجهه با ویروس، واکسن تزریق شود، احتمالاً از ابتلا به سرخک جلوگیری می‌کند.
حتی اگر این کار را نکند، بیمار واکسینه شده احتمالاً تنها به مورد خفیفی از سرخک مبتلا می‌شود.
راه دیگری برای جلوگیری از ابتلا به بیماری تزریق سرم ایمنی گلبولین (آنتی‌بادی‌ها یا پروتئین‌های حاصل از خون اهداکنندگانی که در برابر بیماری سرخک ایمن هستند) در طول شش روز قرارگیری در معرض ویروس است.
این راه درمانی نیز مشابه واکسیناسیون، می‌تواند از ابتلا به سرخک جلوگیری کرده یا شروع آن را خفیف‌تر کند.
برای اکثر مردم، بهبودی از سرخک باید شامل استراحت در منزل تا زمانی باشد که علائم فروکش کنند.
بیمار باید مایعات زیادی بنوشد تا مایعات از دست‌رفته در طول تب را جبران کند.
به گفته کلینیک مایو، استفاده از دستگاه بخور برای رفع گرفتگی و انسدادی که ممکن است چشم‌های حساس را اذیت کنند نیز می‌تواند مفید باشد.
زمانی که مدت نقاهت بیماری پایان یافت، فرد در مقابل این ویروس ایمن می‌شود.
با این‌حال، به گفته لایتر، سیستم ایمنی تا دو سال پس از بهبودی در مقابل ویروس سرخک ضعیف خواهد بود.
در طول این زمان، مردم احتمالاً به عفونت‌های ویروسی و باکتریایی ثانویه مبتلا می‌شوند که می‌تواند عوارضی بیشتر نسبت به عفونت اصلی سرخک داشته باشد.
با بهترین محصولات مدکده آشنا شویم: تشکچه برقی و جوراب واریس
واکسن سرخک
بهترین راه برای جلوگیری از سرخک، واکسیناسیون است.
CDC دو دوز واکسن را پیشنهاد می‌کند.
اولی بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومی برای کودکان ۴ تا ۶ سال.
این واکسن برای افرادی که هر دو دوز را دریافت می‌کنند تا %۹۷ و برای افرادی که تنها یکی از دو واکسن را تزریق می‌کنند تا %۹۳ مؤثر است.
این واکسن‌ها نه‌تنها از افرادی که واکسن را دریافت می‌کنند، محافظت می‌کند، بلکه از افرادی که نمی‌توانند واکس را دریافت کنند مانند افرادی که به ترکیبات واکسن حساسیت دارند، افرادی که دچار مشکلات سیستم ایمنی هستند یا افرادی که خیلی کوچک هستند و نمی‌توانند تزریق کنند، نیز محافظت می‌کند.
دکتر اسکارلت لیلیبرگ، متخصص بیماری‌های عفونی و پروفسور دانشکده بهداشت تگزاس A&M اذعان داشت: “واکسن‌ها یکی از مؤثرترین ابزارهایی است که برای حفظ بهداشت عمومی و جلوگیری از مرگ در سراسر جهان مورداستفاده قرار می‌گیرند.”
به گفته ماکاندان، حدود %۹۴ از جمعیت امریکا واکسینه شدند، اگرچه افراد زیادی هستند که تزریق واکسن را به تأخیر می‌اندازند یا از تزریق آن خودداری می‌کنند.
افرادی که واکسینه نشدند کنترل شیوع سرخک را دشوار و سخت می‌کنند.
شیوع سرخک
ماکاندان بیان کرد: “شیوع سرخک در ایالات متحده با یک مسافر بین‌المللی آلوده به سرخک یا از یکی از ساکنین امریکا در ایالات متحده که از یک سفر خارجی بازگشته بود و به این عفونت مبتلا بود، آغاز شد.
سپس این عفونت در بین دیگران پخش شده و افرادی که واکسن نزده بودند را مبتلا کرد.
طبق آمار CDC، اکثر موارد مبتلا به سرخک در گروه‌هایی رخ می‌دهد که واکسینه نشدند.
در سال ۲۰۰۰، امریکا اعلام کرد که سرخک در کشور از بین رفته است.
اما از آن زمان به بعد، بیماری احتمالاً به دلیل ضد واکسسها بازگشت.
لایتر بیان کرد: “جنبش ضدویروسی درصد کمی از جمعیت را تشکیل می‌دهد، اما صدای آن‌ها بسیار بلند است و توجه رسانه‌های بسیاری را به خود جلب کرده‌اند” آنتی واکسس ها بیشتر از علم نهفته در واکسن‌ها، ناشی از احساسات هستند.
مخالفت مدرن با واکسن عمدتاً ناشی از اعتقادات مذهبی و نگرانی‌های غیرضروری مبنی بر این است که این واکسن‌ها با اوتیسم در ارتباط هستند، ازجمله دلایل دیگر، طبق گفته Measles & Rubella Initiative، همکاری بزرگ‌ترین سازمان‌های جهان است که هدفشان از بین بردن سرخک و سرخجه است.
بر اساس آمار CDC، قبل از اینکه واکسن سرخک در سال ۱۹۶۳ تأیید شود، حدود ۳ تا ۴ میلیون نفر در ایالات‌متحده هرساله به سرخک مبتلا می‌شدند، و ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر بر اثر عوارض آن جان خود را از دست می‌دادند.
معرفی واکسن باعث کاهش %۹۹ سرخک در ایالات‌متحده شد.
تحقیقات زیادی در امریکا انجام شد تا تأیید کنند رابطه‌ای بین واکسن و اوتیسم وجود ندارد و ایمنی واکسن سرخک بارها تأیید شد.
ماکاندان گفت: “با اطمینان از اینکه واکسن‌های سرخک به‌روز هستند، از خود و عزیزانتان محافظت کنید.” “پیشگیری، یعنی واکسیناسیون همیشه بهتر از درمان است.”
منبع: LiveScience
